Δεν υπάρχει σχεδόν ισχυρότερη αντίθεση από τον άνδρα και τη γυναίκα σε αυτόν τον κόσμο. Συχνά το αποτέλεσμα είναι οι παρεξηγήσεις. Και οι δύο όμως έχουν ένα κοινό καθήκον.
Δεν υπάρχει σχεδόν ισχυρότερη αντίθεση από τον άνδρα και τη γυναίκα σε αυτόν τον κόσμο. Συχνά το αποτέλεσμα είναι οι παρεξηγήσεις. Και οι δύο όμως έχουν ένα κοινό καθήκον.
«Οι άντρες είναι από τον Άρη, οι γυναίκες από την Αφροδίτη», υποστήριξε ένα μπεστ σέλερ πριν από μερικά χρόνια, εξηγώντας τις τεράστιες διαφορές μεταξύ των φύλων. Η επιτυχία του βιβλίου απέδειξε ότι τα θέματα της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών έχουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Γιατί πάνε τόσα στραβά μεταξύ των δύο φύλων; Υπάρχει σημαντικό κενό γνώσης στην ανθρώπινη μνήμη;
Δύο πόλοι που ανήκουν μεταξύ τους
Οι παραδόσεις των Γνωστικών γραπτών περιέχουν εκπληκτικές αναφορές σε μια αρχαία γνώση που ξεχάστηκε για πολύ καιρό και έπεσε θύμα της υλιστικής κοσμοθεωρίας. Σήμερα, αυτή η γνώση φτάνει ξανά σε περισσότερους ανθρώπους, καθώς μπορεί να ρίξει φως στις φαινομενικά αναπόφευκτες αγκυλώσεις μεταξύ άνδρα και γυναίκας. Πρόκειται αρχικά για την υλική και λεπτή φύση της γενικής ανθρώπινης σωματικότητας.
Όλοι οι άνθρωποι έχουν τέσσερα διαφορετικά σώματα που ονομάζονται σώματα φορέα. Η υλική μορφή είναι το πιο πυκνό σώμα φορέα ορατό σε όλους. Περιβάλλεται και διαποτίζεται από ένα λεπτότερο αιθερικό όχημα που ονομάζεται σώμα ζωής ή αιθερικό σώμα. Αυτό με τη σειρά του περιβάλλεται και το διαπερνά ένα ακόμη λεπτότερο σώμα, το συναισθηματικό σώμα ή το αστρικό σώμα. Τέλος, ο άνθρωπος έχει μυαλό ή ψυχικό σώμα.
Αυτοί οι τέσσερις φορείς αποτελούν τα απαραίτητα μέσα έκφρασης για αυτόν και του δίνουν τη δυνατότητα να έχει εμπειρίες. Θα πρέπει τώρα να σημειωθεί ότι και τα δύο φύλα διαθέτουν αυτά τα τέσσερα σώματα φορέα, αλλά με μια βασική διαφορά: το καθένα είναι πολωμένο σε αντίθετες κατευθύνσεις. Τι σημαίνει αυτό? Γνωρίζουμε την πόλωση κυρίως από το πεδίο της φυσικής, όπου μιλάμε για τον συν και τον μείον πόλο. Και τα δύο αλληλοσυμπληρώνονται και ανήκουν μαζί.
Ίσο και όμως διαφορετικό
Ωστόσο, η πόλωση των σωμάτων φορέα στους άνδρες φαίνεται διαφορετική από ό,τι στις γυναίκες. Τα παραδείγματα μπορεί να το κάνουν σαφές: Επειδή το νοητικό σώμα του άνδρα είναι αρνητικά πολωμένο και επομένως δεκτικό στην αποτελεσματικότητά του, ο άνθρωπος έχει πρόσβαση στην έμπνευση. Είναι ανοιχτός και ικανός να συλλάβει τις ιδέες που υπάρχουν στον αέρα. Το γυναικείο νοητικό σώμα είναι θετικά πολωμένο και επομένως ακτινοβολεί, συνειδητοποιώντας την αποτελεσματικότητά του. Έτσι, στη φύση μας, το γυναικείο μυαλό είναι πιο λογικό, αλλά και πιο περιορισμένο.
Το αστρικό σώμα της γυναίκας είναι αρνητικά πολωμένο, δηλαδή δεκτικό. Αυτό προκαλεί μια ισχυρή δεκτικότητα σε συναισθηματικές και αισθητηριακές-οργανικές εντυπώσεις και επιρροές. Το ανδρικό αστρικό σώμα, από την άλλη, στη θετική του πόλωση, είναι εξαιρετικά φλογερό και δυναμικό. Εκπέμπει επιθυμίες και επιθυμίες πιο ξεκάθαρα από ό,τι μπορεί να λάβει. Στο αιθερικό σώμα, το αρσενικό είναι ο δέκτης και το θηλυκό είναι το εκπορευόμενο. Ως εκ τούτου, ο άνδρας είναι πιο πλούσιος με τη δύναμη της ζωής του από τη γυναίκα, που μεγαλώνει κατά μέσο όρο. Στο επίπεδο του υλικού σώματος, ο άνδρας ως δότης σπέρματος πολώνεται ξανά θετικά και το θηλυκό ως φορέας πολώνεται αρνητικά. Έτσι και τα δύο φύλα έχουν δύο θετικά και δύο αρνητικά πολωμένα σώματα φορέα. Αυτό τους κάνει εντελώς ίσους.
Μια μονάδα που παραμένει εφήμερη
Με αυτόν τον τρόπο, η ισότητα και η διαφορετικότητα δεν αποτελούν πλέον αντίφαση. Γίνεται μόνο σαφές ότι οι άνδρες και οι γυναίκες έχουν διαφορετικούς τρόπους να διατυπώνουν σκέψεις, να εκφράζουν συναισθήματα, να λύνουν προβλήματα και να κάνουν πράγματα. Ωστόσο, γίνεται επίσης σαφές ότι δεν είναι σε καμία περίπτωση τέλεια από αυτή την άποψη, αλλά μάλλον πρέπει να συμπληρωθούν από τον άλλο πόλο.
Όλες οι Γνωστικές ομάδες προσπαθούσαν και προσπαθούν να εξηγήσουν αυτές τις συνδέσεις στα μέλη τους και έτσι να τους βοηθήσουν να κατανοήσουν καλύτερα την κατάσταση της ζωής τους και να φέρουν εις πέρας το σχετικό έργο. Η φυσική ισχυρή έλξη των φύλων είναι επομένως πιο κατανοητή και η αναπαραγωγική ορμή αναγνωρίζεται ως απαραίτητη συνέπεια αυτής. Αυτός ο φυσικός νόμος βρίσκει ακόμη και μια ευχάριστη κορωνίδα στη σεξουαλική ένωση. Μας υπενθυμίζει όμως ξανά και ξανά ότι η ενότητα που νιώθει κανείς με αυτόν τον τρόπο είναι παροδική, δηλαδή μια ψευδαίσθηση, γιατί πάντα βρίσκεται σε ξεχωριστά σώματα.
Αν αυτή η αρχαία γνώση ήταν ακόμη κοινή γνώση σήμερα, σίγουρα δεν θα υπήρχαν τόσα πολλά προβλήματα μεταξύ των φύλων και εντός των πεδίων δραστηριότητάς τους. Γιατί από τη μια υπάρχει αυτή η φυσική, ισχυρή έλξη, και από την άλλη μια αρμονική συνύπαρξη υπονομεύεται επανειλημμένα από την άγνοια των αληθινών συνδέσεων. Μόλις σβήσει η φωτιά του έρωτα, συγκρούονται διαφορετικές απόψεις, συναισθήματα και αντιλήψεις και αναδύονται παρεξηγήσεις, συγκρούσεις, καυγάδες και έλλειψη αγάπης. Η συχνή αποτυχία των σχέσεων και το σταθερά αυξανόμενο ποσοστό διαζυγίων το μαρτυρούν. Ακόμη και στις λεγόμενες ευτυχισμένες σχέσεις υπάρχουν φάσεις διαφορετικού βαθμού εγγύτητας και παραξενιάς.
Μια άλλη διάσταση
Όπου και αν ανακαλύπτουμε ξανά αυτές τις συνδέσεις για τον εαυτό μας σήμερα, λαμβάνουν χώρα εκπληκτικές γνωστικές διαδικασίες. Ξαφνικά καταλαβαίνουμε την ισότητά μας και ότι έχουμε την ικανότητα να συνεργαζόμαστε αρμονικά με το αντίθετο φύλο. Εάν η πόλωση μέσα μας αποδεχτεί αυτή του άλλου, την αποδεχτεί πραγματικά ως συμπληρωματική έκφραση της δικής του θέσης, τότε μια νέα, απροσδόκητη ολότητα μπορεί να αναδυθεί από δύο διαφορετικά μισά. Ο καθένας είναι τότε ανοιχτός στην άλλη μορφή έκφρασης και μπορεί πραγματικά να αντιληφθεί τις συμπληρωματικές δυνατότητες. Αυτό ισχύει σε μια πνευματική κοινότητα καθώς και στην καθημερινή ζωή.
Σε μια τέτοια κοινότητα, όμως, η αρμονική συνεργασία των φύλων αποκτά μια άλλη διάσταση: τη συγχώνευση στην ενότητα της καταγωγής. Αυτό είναι δυνατό μόνο αφήνοντας την πολικότητα, δηλαδή με μια κάθετη αλλαγή, την επίγνωση της νέας ψυχής. Αυτή η ψυχή βρίσκεται στο σπίτι στο θείο, είναι άνδρας και γυναίκα από μόνη της.Έτσι η αντίστοιχη συνείδηση στη γυναίκα και στον άνδρα υψώνεται πάνω από τα δίφυλα. Στα απόκρυφα ευαγγέλια ο Θεός αναφέρεται ως «Πατέρας-Μητέρα». Η εμπειρία αυτής της νέας ενότητας ψυχής έχει ως αποτέλεσμα μια εντελώς νέα αποδοχή και έναν νέο τρόπο αντιμετώπισης της διαφοράς μεταξύ άνδρα και γυναίκας.
