Βρισκόμαστε σε μια εποχή μεγάλων αλλαγών, ξυπνώντας από έναν μακρύ συλλογικό ύπνο. Είναι αυτή η φορά που προσφέρει μια υπέροχη ευκαιρία να μετατοπίσουμε τη συνείδησή μας. Έρχονται νέες παρορμήσεις, οπότε ας είμαστε ανοιχτοί σε αυτές τις υψηλές συχνότητες και ας ζήσουμε τον αληθινό μας σκοπό.
Αγαπητοί φίλοι και φίλες!
Βρισκόμαστε σε μια εποχή μεγάλων αλλαγών, ξυπνώντας από έναν μακρύ συλλογικό ύπνο. Τώρα, όταν το μέλλον φαίνεται πολύ ασαφές και ανησυχητικό, υπάρχει μια υπέροχη ευκαιρία να μετατοπίσουμε τη συνείδησή μας. Έρχονται νέες παρορμήσεις, οπότε ας είμαστε ανοιχτοί σε αυτές τις υψηλές συχνότητες και ας αφήσουμε στην άκρη όλες τις ανησυχίες, τα προβλήματα και τους φόβους με επίγνωση. Αυτά είναι μόνο φανταστικές καταστάσεις.
Ας τα ξεπεράσουμε και ας τα αντικαταστήσουμε με καλοσύνη, συμπόνια και ευγνωμοσύνη, που είναι τα προσόντα ενός μεταμορφωμένου ανθρώπου. Ποτέ δεν κάνουμε κάτι κακό που θα μπορούσε να βλάψει τους άλλους ή τον εαυτό μας. Ας χρησιμοποιήσουμε όλη την ενέργεια, την προσοχή και την εσωτερική δύναμη για να ανέβουμε σε όλο και βαθύτερα επίπεδα συνείδησης!
Υπάρχουν πάντα παράγοντες που πιστεύουμε ότι είναι αρνητικοί. Είναι σε σύγκρουση μαζί μας, με την τρέχουσα ζωή μας, ωστόσο οι μεγαλύτεροι δάσκαλοι και υποστηρικτές στη διαδικασία της αλλαγής.
Δεν είμαστε σε αυτόν τον κόσμο για να μας κάνει χαρούμενους και να μας νανουρίζει σε έναν νωχελικό ύπνο.
Όχι, εδώ πρέπει να ξυπνήσουμε, να γίνουμε συνειδητά όντα! Και οι ίδιες οι προκλήσεις που βιώνουμε τώρα είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να μεταμορφωθούμε, να αλλάξουμε εντελώς!
Ας τα αντιληφθούμε όλα αυτά και ας αντιληφθούμε ότι είμαστε μέρος αυτού του άπειρου συνόλου, που συνεχώς αλλάζει και γεννά νέες μορφές ζωής, νέους τρόπους αφύπνισης.
Ας αρχίσουμε να συνεργαζόμαστε συνειδητά με αυτή τη ροή ζωής. Δεν είναι δύσκολο! Καθαρίζουμε και αφαιρούμε ό,τι δεν είναι σε αρμονία με αυτό που ξυπνά μέσα μας. Με αυτόν τον τρόπο, δημιουργούμε έναν εσωτερικό χώρο στον οποίο εγκαθίσταται η γαλήνη και η χαρά αντί για χάος και ανησυχία.
Ο Σαίξπηρ περιέγραψε αυτό το γεγονός, αυτή την έκκληση να αποδεχτούμε τα πάντα, με τα λόγια:
«Τίποτα δεν είναι καλό ή κακό από μόνο του. είναι οι σκέψεις μας που αξιολογούν κάτι ως καλό ή κακό».
Ήρθε η ώρα να σηκωθείτε από το μπουντρούμι των περιορισμών! Η συνείδηση της ψυχής δεν γνωρίζει σύνορα. Με αυτή την επίγνωση, η αναπνοή μας αλλάζει. Ας νιώσουμε την ελευθερία και ας ακολουθήσουμε το κάλεσμα της καρδιάς! Ας ανοίξουμε τις καρδιές μας, ας συγχωρήσουμε τους άλλους και τους εαυτούς μας! Αφήστε τα παλιά σχέδια να πέσουν μακριά, αφήστε τις σκληρυμένες δομές να μαλακώσουν και να διαλυθούν.
Ας προετοιμαστούμε για τις προκλήσεις που μας περιμένουν. Ας μείνουμε παρόντες, ήρεμοι και συγκεντρωμένοι. Ας μην κρίνουμε τους συνανθρώπους, ούτε τα γεγονότα που φεύγουν, ούτε αυτά που έρχονται. Ας παραδοθούμε στη διαδικασία. Ας είμαστε εδώ και τώρα. Ας μείνουμε στο κέντρο.
Ας ζήσουμε στην καθαρή και υψηλότερη δόνηση που εκφράζεται από την προσευχή των Βογομίλων:
Φως, καθάρισε με!
Καθάρισέ με μέσα και έξω.
Καθαρίστε σώμα, ψυχή και πνεύμα,
για να μεγαλώσει μέσα μου ο σπόρος του φωτός και
με έκανε φλόγα.
Άσε με να γίνω φλόγα
ότι όλα αυτά είναι μέσα μου και γύρω μου,
μετατρέπεται σε φως.
Ας εμπιστευτούμε τη διαδικασία με αγάπη! Παρόμοια με το πώς εμπιστεύεται μια κάμπια: όταν όλα φαίνονται να είναι το τέλος του κόσμου, μετατρέπεται σε πεταλούδα.
Είναι μια όμορφη παραβολή ισχυρής εσωτερικής εμπιστοσύνης που ξεπερνά την ευαλωτότητα σε μια στιγμή θαύματος μεταμόρφωσης. Όταν μια πεταλούδα ανοίγει τα φτερά της, δεν ξέρει πού θα την πάει το πέταγμα της. εμπιστευτείτε και νιώστε την παρούσα στιγμή. Οι μυρωδιές των λουλουδιών στη φύση και η υπερχείλιση των χρωμάτων του δίνουν ελευθερία. τίποτα δεν τον περιορίζει.
Όταν στρέφουμε την προσοχή μας προς τα μέσα και ζούμε από την αληθινή μας φύση, από το βαθύτερο είναι μας, γινόμαστε ένας καθαρός καθρέφτης που αντανακλά την αλήθεια. Και η αλήθεια είναι πολυδιάστατη, παρόλο που οι αισθήσεις μας πλέον την αντιλαμβάνονται μόνο γραμμικά.
Μπορούμε να εμπιστευτούμε τη δική μας μεταμόρφωση; Εμπιστευόμαστε την άγνωστη ακόμα ελευθερία;
Μας ετοιμάζει εκπλήξεις, που πλέον ως κάμπια ίσως να έχουμε μόνο μια ιδέα. Και είναι αυτό το προαίσθημα και η εμπιστοσύνη που πρέπει να δονείται με τη σκέψη του Ταγκόρ:
«Δώσε μου τη δύναμη να αντέχω τις χαρές και τους πόνους μου με ευκολία.
Δώσε μου τη δύναμη να κάνω την αγάπη μου γόνιμη στην υπηρεσία.
Δώσε μου τη δύναμη να μην απογοητεύσω τους φτωχούς και να μην λυγίσω το γόνατο μπροστά στις αρχές.
Δώσε μου δύναμη να υψώσω το πνεύμα μου ψηλά πάνω από το καθημερινό τίποτα.
Και δώσε μου δύναμη να παραδώσω τη δύναμή μου στο θέλημά Σου με αγάπη.Μη σας ζητήσω να με κρατήσετε από τον κίνδυνο, αλλά να τους κοιτάξετε άφοβα στα μούτρα.
Μην με αφήσεις να παρακαλέσω να παρηγορήσω τον πόνο μου, αλλά δώσε μου μια καρδιά να τον ξεπεράσω.
Μην τον αφήσετε να αναζητήσει συμμάχους στο πεδίο της μάχης της ζωής, αλλά εμπιστευτείτε μόνο τις δικές του δυνάμεις.
Ας μην προσεύχομαι με αγωνία φόβου να σωθώ, αλλά ας ελπίζω στην υπομονή που θα με σώσει.
Να μην είμαι δειλός και να νιώθω τη χάρη Σου μόνο στην επιτυχία, αλλά άφησέ με να γνωρίζω τη βοήθεια του χεριού Σου στις ήττες μου.Ας είμαι τόσο λίγος από εμένα ώστε να μπορώ να Σε αποκαλώ τα πάντα μου.
Ας υπάρχει μόνο τόσο λίγη από τη θέλησή μου ώστε να μπορώ να σε νιώσω από όλες τις πλευρές και να έρθω σε Σένα σε όλα και να σου δώσω την αγάπη μου ανά πάσα στιγμή».
Επομένως, σαν πουλιά που ανοίγουν άφοβα τα φτερά τους, πετάμε στον ουρανό, σε μια υψηλότερη δόνηση. Ας ακολουθήσουμε το κάλεσμα της καρδιάς και ας είμαστε γενναίοι!
Πηγές:
Siegert, C.M. (1985). Mani’s Song of Pearls (Perlenlieder), σελ. 61.
Tagore, R. Gitanjali. http://cipiripi-take.blogspot.com/2013/01/rabindranath-tagore-gitandjali.html
